Hardnekkige vermoeidheid na kanker

Onlangs reageerde collega Bolt in dit tijdschrift (blz. 66) op de bijdrage van Maria Hendriks over ‘Blijvende vermoeidheid na kanker’ (blz. 22-23). Anders dan Bolt heb ik haar artikel met plezier gelezen. Hendriks beschrijft zorgvuldig wat ik van kankerpatiënten hoor. Bolt stoort zich ondermeer aan het feit dat een niet-medicus haar visie kan uiten in TBV zonder aanvullend commentaar van een oncoloog. De vraag is wat de reactie van een oncoloog zou zijn geweest. Oncologen hebben in het algemeen weinig aandacht voor blijvende vermoeidheid na afloop van behandeling. In het 845 pagina's dikke handboek Oncologie gaat minder dan een halve pagina over dit probleem. Die passage opent treffend: ‘Een klacht die in het algemeen (te) weinig aandacht krijgt is vermoeidheid’. Het is overigens best te begrijpen dat tijdens controlebezoeken vooral op andere zaken wordt gelet. Oncoloog en patiënt zijn dan vooral gespitst op de vraag of sprake is van een recidief, veel minder op de kwaliteit van leven.