Kort samengevat zal de komende jaren overal de samenwerking tussen huisartsenposten en afdelingen Spoedeisende Hulp (SEH) tot stand komen. Dat is de trend in het veld en de wens van patiënten, politiek en verzekeraars. De minister zal dan wel een aantal beslissingen moeten nemen over de bekostiging en over de vraag of binnen de acute basiszorg marktwerking een rol kan vervullen of juist niet. Als ziekenhuizen en huisartsenposten moeten gaan dingen naar de gunst van de verzekeraar en de patiënt, verdwijnen samenwerking en duidelijkheid wellicht achter de horizon.
De samenwerking zal lokaal een eigen invulling en kleur krijgen. Aan de ‘voorkant’ (triage en balie) zal de patiënt één loket te zien krijgen. Daarachter zal op basis van afspraken en protocollen behandeld en verwezen worden.
Complete integratie van organisatie, werkprocessen enzovoort zal nauwelijks plaatsvinden. De huisartsenpost (en de daar werkzame huisartsen) enerzijds en de specialisten van de SEH anderzijds behouden elk hun professionele cultuur en werkwijze. Er zal voorlopig ook sprake blijven van twee organisatorische en juridische entiteiten.
Het tot stand brengen en verder ontwikkelen van deze samenwerking vergt een weloverwogen projectaanpak, waarin alle aspecten goed aan bod komen en waarin men vanuit een gelijkwaardige positie en in een open verhouding tot afspraken komt. Lokaal doet men er verstandig aan om, gebruik makend van de inmiddels op diverse plaatsen opgedane ervaringen, stap voor stap afspraken te maken over alle relevante aspecten van de samenwerking en daarover steeds samen een besluit te nemen. In de zorg is primair vertrouwen de basis voor goede samenwerking.
