Het is duidelijk dat wanneer men in de patiëntenvoorlichting gebruik wil maken van ondersteunende hulpmiddelen, het van belang is dat men op diverse belemmerende en bevorderende factoren let. Gebruik van dit materiaal in de tandheelkundige situatie lijkt nuttig wanneer tandarts, mondhygiënist en andere hulpverleners de volgende uitgangspunten voor ogen hebben.
-
Het doel moet duidelijk zijn en zal veelal vermeerdering van kennis in bepaalde omstandigheden moeten inhouden. Grote veranderingen in gedrag en houding kunnen lang niet altijd worden verwacht.
-
De doelgroep moet vaststaan. Een folder, een poster, een videofilm, een website of cd-rom moet afgestemd zijn op de gebruikers, zowel op de ontvangers als op de verstrekkers.
-
De inhoud moet de aandacht trekken, eenvoudig en begrijpelijk zijn en voldoen aan de voor leesbaarheid gestelde criteria.
-
Het gebruik van het materiaal moet nauwkeurig worden nagegaan. De behoefte aan informatie, voorkennis en taalgebruik van de patiënt moeten bekend zijn.
-
Voorlichtingsmateriaal mag niet routinematig worden gebruik. Het dient een juiste plaats in te nemen in een benadering van de voorlichting, waarin het mondelinge contact tussen voorlichters en hulpvrager een primair en onmisbaar onderdeel vormt.
Deze uitgangspunten impliceren dat bij het gebruik van voorlichtingshulpmiddelen gedacht moet worden aan een multimediale benadering. Daarbij zal men zowel moeten letten op kenmerken van ontvanger en verstrekker als op situationele factoren. Men moet erop bedacht zijn dat zich met de nieuwe onlinemedia, elektronische netwerken en databanken moderne voorlichtingsmiddelen aandienen, waarbij het aantrekkelijke aspect zich voordoet dat er in grote mate interactief kan worden gewerkt. Maar anderzijds moet er worden gewaarschuwd dat door het grote informatieaanbod de kans bestaat dat patiënten onjuist worden geïnformeerd, waarbij gezondheidsschade voor de patiënt kan ontstaan.
