Op de vraag wat kwetsbaarheid is, is niet snel antwoord te geven en al zeker niet één antwoord. In dit hoofdstuk wordt het begrip verhelderd door een aantal vragen te beantwoorden: wat zeggen ouderen zelf over kwetsbaarheid? Hoe meten onderzoekers kwetsbaarheid? Hoe ontwikkelt kwetsbaarheid zich in de oudere bevolking? Hoeveel ouderen zijn kwetsbaar en neemt hun aantal toe of af? En ten slotte, hoe gaan we in de toekomst voor de groeiende groep kwetsbare ouderen zorgen?
Per definitie is kwetsbaarheid geen toestand maar een proces. Het beloop van kwetsbaarheid blijkt een belangrijke voorspeller van opname in een verzorgings- of verpleeghuis en van overlijden.
Uitgaande van een brede definitie van kwetsbaarheid waren er in Nederland in 2007 naar schatting (op basis van de TFI) ruim 600.000 kwetsbare personen van 65 jaar en ouder. Kwetsbare ouderen zijn vaker hoogbejaard, vrouw of alleenstaand en ze komen vaker uit lage sociaaleconomische klassen. Doorslaggevend voor hun kwetsbaarheid zijn echter multimorbiditeit en het hebben van matige of ernstige functiebeperkingen.
Naast zorg en ondersteuning zijn preventie van gezondheidsproblemen en het tijdig signaleren van kwetsbaarheid een belangrijke opgave voor de toekomst van de ouderenzorg.
