Een groot deel van de patiënten dat het spreekuur van de huisarts bezoekt, heeft psychische klachten of problemen. Goede gesprekstechniek is hierbij van bijzonder belang: open vragen en vraagverheldering, evenals luisteren, volgen en stil kunnen zijn. Toch blijken huisartsen vaak al snel hun patiënten te onderbreken. In dit artikel beschrijven we eerst de gespreksvaardigheden die noodzakelijk zijn in de diagnostische fase, zoals vraagverheldering, speciële anamnese en samenvatten. Vervolgens bespreken wij verschillende gesprekstechnieken die huisartsen zelf kunnen toepassen tijdens de behandeling en begeleiding. Aan de orde komen ‘praten’ bij het voorschrijven van medicatie, goede informatie en geruststelling, en voorbeelden van gesprekstechnieken waarmee de huisarts gericht aan de slag kan, zoals informeren, onderhandelen en psycho-educatie. De meest gebruikte en evidence-based technieken worden uitvoeriger besproken: reattributie, eenvoudige exposure met responspreventie en Problem Solving Treatment (PST).