Ook laesies van de rechterhemisfeer hebben hun kenmerkende gevolgen. Afgezien van de primaire stoornissen (linkszijdige hemiparese, hemi-anesthesie of hemi-anopsie), zijn er specifieke rechterhemisferische neuropsychologische stoornissen, onder andere talrijke vormen van linkszijdig neglect (ongelukjes, spullen kwijt zijn), stoornissen van het lichaamsschema (somato-agnosie) en ruimtelijke stoornissen (verdwalen, problemen met aankleden). Patiënten met rechterhemisfeerbeschadiging hebben soms opvallende communicatiestoornissen, onder andere door aprosodie: ze hebben moeite met de intonatie, de gevoelswaarde van de taal. Dit kan ‘receptief’ zijn (ze begrijpen een grapje niet, verwarren een verzoek met een bevel) of ‘expressief’ (spreken met vlakke intonatie, er zit geen lijn in het verhaal). Qua gedragsstijl is de rechterhemisfeerpatiënt vaak snel en impulsief: hij onderneemt van alles, maar veel gaat mis (overschat zichzelf), en hij bagatelliseert belangrijke problemen. Gebrekkig inzicht in eigen vaardigheden en stoornissen (noso-agnosie) is een belangrijke hinderpaal voor de revalidatie. De patiënt mist vaak het overzicht en heeft een detaillistische aanpak.
