Valkuilen bij overleg over euthanasie

Bij euthanasie is goed overleg nodig tussen alle betrokkenen. Bij eensgezindheid gaat het meestal goed, maar als de meningen verschillen, kunnen de emoties hoog oplopen. Vier gevallen worden beschreven waarin het overleg moeilijk verliep. De moeilijkheden hielden onder andere verband met dwingend gedrag, vakantiewaarneming en ‘te weinig sympathie’. In een terugblik wordt getracht sommige valkuilen te verduidelijken, zodat deze voorzien en vermeden kunnen worden. De huisarts is tegelijkertijd deskundige, partij met eigen belangen en gespreksleider, een lastige combinatie. Als de sfeer van overleg niet goed is, kan het helpen dit vroeg te beseffen en zo nodig aan de orde te stellen. Dwingend gedrag vraagt om een aangepaste reactie; die is te vinden via de vraag wat het betekent. Voor een vakantiewaarnemer vormt een euthanasievraag een grote belasting. In voorzienbare gevallen moet de eigen huisarts zoveel mogelijk van tevoren regelen. Tot slot wordt kort ingegaan op de vraag ‘wat is een reëel behandelingsperspectief?’