Sinds de invoering van de Wet op de medische keuringen is discussie gevoerd over de inhoud en consequenties van aanstellingskeuringen. Een inventarisatie van de omvang en inhoud van aanstellingskeuringen bij ambulancepersoneel werd verricht. Van de 50 bedrijfsartsen werkzaam voor Nederlandse ambulancediensten zijn er 25 in de periode april–mei 2005 benaderd voor een semi-gestructureerd telefonisch interview. Er zijn 19 interviews afgenomen. De reden van de aanstellingskeuring, het benoemen van bijzondere functie-eisen, uitgevoerde onderzoeken en geschiktheidscriteria waren onderwerp van gesprek. De redenen om niet te keuren bleken divers. Van de 19 bedrijfsartsen verrichten 11 wel aanstellingskeuringen, vooral vanwege de gepercipieerde zware fysieke belasting in de functie. De meesten waren Bohn Stafleu van Loghum met ‘bijzondere functie-eisen’. De meest uitgevoerde onderzoeken zijn: biometrie, elektrocardiogram, urineonderzoek, vaccinatiestatus, longfunctie, audiogram en onderzoek bewegingsapparaat. Het totaalbeeld en de status van het bewegingsapparaat bepalen hierbij de geschiktheid, maar heldere criteria ontbreken.
Gezien de onhelderheid in vorm en uitvoering is invoering en evaluatie van een nieuw ontwikkeld testprotocol voor aanstellingskeuringen bij ambulancepersoneel de volgende stap.