Behandeling van verslaafden

De afgelopen decennia is de hulpverlening aan verslaafden sterk geprofessionaliseerd met behulp van sociale en psychologische interventiestrategieën, zoals motiverende gespreksvoering, cognitieve gedragstherapie en minimale interventiestrategieën, maar ook zaken als case management en arbeids-, woon- en werkprojecten. Daarnaast heeft neurobiologisch en genetisch onderzoek een sterke impuls gegeven aan het medisch-biologisch denken over een verslaving. Er is inmiddels een aantal veelbelovende farmacologische ontwikkelingen, zoals medicijnen die het verlangen naar gebruik verminderen of die de werking van de verslavende stof blokkeren.