Een goede diagnostische analyse van de doelgroep en setting is cruciaal in elk verbeterprogramma, omdat implementatiestrategieën naar verwachting effectiever zijn als ze direct betrekking hebben op problemen in de zorgverlening en de factoren die verandering beïnvloeden. Bepaalde factoren zouden het effect van implementatiestrategieën kunnen ‘modereren’ of ‘mediëren’ (tussenstappen in een veranderingsproces). Een systematische benadering van implementatie omvat een analyse van individuen en organisaties die een belang of doel hebben bij een veranderingsproces. Het betrekken van beleidsmakers en managers bij de implementatie van nieuwe werkwijzen vraagt specifieke aandacht. De knelpunten en prikkels kunnen worden geordend naar inhoudelijke domeinen: individuele factoren (gerelateerd aan zorgverleners of anderen) sociale factoren (die te maken hebben met de teams en netwerken van zorgverleners), organisatorische factoren (gerelateerd aan zorginstellingen of eerstelijnspraktijken), maatschappelijke factoren (die te maken hebben met het zorgsysteem) en maatschappelijke of politieke ontwikkelingen. In elke groep die een nieuwe werkwijze invoert, kunnen ‘segmenten’ worden onderscheiden. Hierbij richt de diagnostische analyse van beïnvloedende factoren bij implementatie zich niet op de variabelen, maar op de zorgverleners en patiënten. Verschillende subgroepen in een doelgroep bevinden zich vaak in verschillende fasen van een veranderingsproces en in elke fase kunnen andere problemen van invloed zijn op de feitelijke implementatie.