Een dunnedarmobstructie wordt in de westerse wereld meestal veroorzaakt door postoperatieve verklevingen of een beklemde breuk. Alarmsymptomen zijn krampende pijn die overgaat in continue pijn en volledige afwezigheid van flatus en defecatie. Een ct-scan met waterig oraal contrast is het aanvullend onderzoek van keuze om de mate van obstructie, de oorzaak ervan en een eventuele strangulatie, ischemie of necrose vast te stellen. Voordat een spoedoperatie wordt uitgevoerd dient de patiënt kortdurend geresusciteerd te worden met vocht en elektrolytoplossingen.
Een dikkedarmobstructie wordt meestal veroorzaakt door een stricturerend coloncarcinoom. Symptomen die wijzen in de richting van een complete obstructie zijn afwezigheid van flatus en fecaloïde braken. Als er verschijnselen van peritonitis zijn, is een spoedoperatie na kortdurende vocht- en elektrolytresuscitatie noodzakelijk. In alle andere gevallen is het mogelijk én wenselijk om met behulp van aanvullende diagnostiek, zoals een ct-scan met rectaal contrast of een colonoscopie, de oorzaak van de obstructie vast te stellen en een passende behandeling in te stellen.